بی کاروان کولی

این منم یه کولی که به تنهایی یه کاروانه!

بی کاروان کولی

این منم یه کولی که به تنهایی یه کاروانه!

پرستش

از طلای ناب ساختم، 

      خوش تندیسه کردم، 

              بهترین نقش را بر گونه هایش پاشیدم، 

 برق چشمانش، 

                      الماسی است که نغض تراشیدم، 

   لباس فاخر بر تن کردمش گاه عریان، 

خردمند یافتمش، 

آری 

  اینگونه باورت کردم، 

و عاشق شدم. 

         وه که چه  پرستیدنی!   صنم !

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد